Dva glavna oblika šećerne bolesti su: šećerna bolest tip 1 (ranije: šećerna bolest ovisna o inzulinu ili šećerna bolest koja se javlja u mladenačkoj dobi) i šećerna bolest tip 2 (ranije: šećerna bolest neovisna o inzulinu ili šećerna bolest koja se javlja u odrasloj dobi). Oba oblika bolesti imaju zajedničku osnovnu karakteristiku: povišenu razinu šećera (glukoze) u krvi uslijed apsolutnog ili relativnog nedostatka inzulina, hormona kojeg proizvodi gušterača.

Šećerna bolest tip 1

Šećerna bolest tip 1 (stari naziv: dijabetes ovisan o inzulinu) je bolest uzrokovana potpunim nedostatkom inzulina koja nastaje zbog autoimunog razaranja gušterače, koje je vjerojatno potaknuto okolišnim čimbenicima u genetski osjetljivih osoba. Šećerna bolest tip 1 obično pogađa ljude do 30. godine života, ali se može javiti i u odraslih (kasni autoimuni dijabetes zrele dobi). Na tip 1 otpada manje od 10% svih slučajeva šećerne bolesti. Ovaj tip dijabetesa se liječi isključivo inzulinom.

Šećerna bolest tip 2

Šećerna bolest tip 2 je jedna od najčešćih metaboličkih bolesti današnjice. Bolest nastaje kao rezultat nedovoljnog lučenja inzulina iz gušterače i neosjetljivosti perifernih tkiva na inzulin. Temelj liječenja šećerne bolesti tipa 2 je promjena životnih navika koja uključuje dijabetičku prehranu, redovitu tjelovježbu i kontrolu tjelesne težine. Uz promjene životnih navika, u dijela bolesnika biti će potrebno uvođenje lijekova. Najčešće se liječenje započinje tabletama. Ako se primjenom tableta ne uspije postići zadovoljavajuća kontrola šećerne bolesti, uvodi inzulinska terapija.